EddiebijdeCaviaas

Na 5 dagen op een klein bootjes op de Galapagos archipel ben ik nu landziek. Dat wil zeggen dat ik nog steeds heen en weer wieg alsof ik op de boot zat.
Klein bootjes genaamd de "Ruma" met 5 crew en gids en 10 touristas. Een bonte mix van spaanse dames, franse, engelse en amerikaanse natuurliefhebbers. De meesten waren gans de tijd zeeziek en sommigen moesten vroegtijdig hun trip afbreken.
Spijtig als je zoveel geld neergeteld hebt.
Ik ben blij dat ik maar 5 dagen geboekt had want het compacte leven aan boord was toch wel benauwend. Anderzijds was de crew zeer vriendelijk en de chef kok was een kookwonder. Alleen niet iedereen wist van zijn kookkunst te genieten wegens zeeeeeeziek. Ikzelf heb maar 1 enkele keer gekotst binnen de eerste uren aan boord.
Zeebenen heb ik in het bloed langs pa en ma omdat ze van het "zeetje" zijn verzekers.
Pa Devos nam me als kind ook meermaals mee aan boord van het "douanebootje" in de haven van Antwerpen waar hij werkte als douanier.