EddiebijdeCaviaas

is voor Ecuador wat Pablo is voor Spanje en Diego voor Mexico.
Hij spendeerde zijn leven aan passionele schilderkunst die vooral rond de pijn en het lijden van de onderdrukte indígenas draait.
Ik merkte reeds aan mijn spaanse leraars dat de ecuadoriaanse ziel zeer gevoelig en weewoedig wordt als het om het verleden gaat.



Oswado overleed pas in 1999 en ontmoette de groten der aarde.
Hij schilderde oa. de broertjes Castro en Danielle Mitterand.
Als kers op de taart van zijn vruchtbaar leven; 6000 werken, 3 vrouwen en 7 kinderen ontwierp hij de "Kapel van de mens", los van elke religie maar vol spiritualiteit en tegelijkertijd een museum voor zijn meesterwerken.
Goed gezien van die Oswald, zeg ik.
De kapel is een mooie bouwwerk en kijkt uit op Quito en de Pichincha vulkaan.
Hijzelf heeft de kapel nooit af gezien vermits ze pas in 2003 voltooid werd maar zijn optrekje naast de kapel mocht er ook wel zijn.
Zijn huis ligt er sinds zijn dood verzegeld bij wegens onenigheid over het nalatenschap.



Het interieur van de kapel:


Plaatjes van zijn werk moet je maar googelen, ik wilde jullie enkel nog een gedicht van hem laten lezen.


Ik weende omdat ik geen schoenen had totdat ik een kind zag dat geen voeten had.