woensdag 30 september 2009

Bultruggen, Ceviche en Cocteles...

daar waren compañeras Tine, Goedele en vooral ikzelf aan toe na alreeds een maand onder de vulkanen van Otavalo.
Na een slapeloze nachtbusrit kwamen we zaterdagochtend met een na-gentse feesten gevoel aan in Atacames, het Blankenberge van Ecuador. Met dat verschil dat je er tijdens het seizoen bultrugwalvissen kan spotten en op salsa, cumbia en mergengue kan dansen.


Tropische zwoele temperatuur en mensen. Slik, ik word er nog slecht van.
Des te "ingetogener" de mensen uit de Andes zijn, des te extraverter zijn hun balneaire landgenoten.

En geluk hadden we met de bultruggen. Hoewel laat op het seizoen waren er nog een tiental achtergebleven om ons te verwelkomen op volle zee.

Daarna ging het van Blankenberge naar een privéstrand, eigendom van een fransman die na een leven in Ecuador terugkeert naar Marseille om er van een zonnige oude dag te genieten. Dat zou ik ook wel zien zitten.



Des avonds ontdekten we dan weer de geneugten van heerlijke ceviches (zoek maar even op indien nodig) en de lokale strandbars. Dans yourself dizzy frizzy wizzy !

Maar aan alles komt een eind (behalve aan een worstje) en zondagmiddag zaten we al terug op een deze keer confortable dagbus die ons door prachtige landschappen reed. We moesten zeker voor middernacht terug in Otavalo zijn omdat anders onze bus in een pompoen zou veranderen en mijn glazen muiltjes... Eeeuh, neem dat is een ander sprookje.
We moesten terug zijn in Otavalo vóór middernacht omdat er een nationale staking van de indígena bevolking en de leerkrachten aangekondigd was.
De indígenas staakten omdat de regering de waterhuishouding wil privatiseren terwijl de Indígenas het recht op de waterhuishouding in handen willen blijven houden.
De leraren staakten omdat de regering alle leraren een test wil laten afleggen om hun kennis in kaart te brengen en indien nodig te verbeteren. En daar komt heel wat reactie op natuurlijk.
We waren ondanks een kleine vuurbarricade van vroege stakers, op tijd thuis maar de grote staking bleef echter uit.
´s Andrendaags ging alles gewoon zijn gang.
Binnenkort onderhandelt de regering met de indígena bevolking over het water. Blup blup.

PS:
Gisteren was en geen water in huis en deze ochtend nog steeds niet. Zou de staking dan toch stilzwijgend doorgegaan zijn ?

Reacties:
Hola compañero Eddie,
Leuke uitstap, ik ben jaloers op je walvisspotting ! Je hebt dan toch kunnen baden in de oceaan, als in Otavalo het waterkraantje droog bleef? Ben deze week met uwe 'novio' gaan wokken op het St Annaplein...beetje gekeuveld en gezellig samen gegeten. Hij lijkt inderdaad weining op jouw tekening (of had hij zijn pruik niet op?? :)
Dit weekend komt Febe op bezoek. Ze volgt haar eerste zwemlessen in de Rozebroeken en ze is bij het clubje van 'de blauwe badmutsen'. Als ze het een beetje beter kan, krijgt ze een rode, en eens ze goed zwemt krijgt ze een gele badmuts ! Dat ik een blauwe badmuts heb, dat snapt ze niet, want ik kan toch al lang zwemmen !
Blijven strijden voor eigen water zou ik zeggen!! Muy importante.
Hou je goed en tot blogs.
Un abrazo, Nancy.
 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]





<< Homepage

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Aanmelden bij Posts [Atom]