EddiebijdeCaviaas

... die was meer dan welkom want Otavalo is niet wat je noemt een bruisende stad.
Daarom trokken compañera Goedele en ik er zaterdag op uit richting Ibarra waar we aangenaam verrast werden door een paardenshow en een mini stierengevecht. De stieren waren nl. nog piepjong. Maar het zorgde in elke geval voor een ontspannen namiddag in de zon en mooie plaatjes. Plaatje volgt.

Des andrendaags nam compañera Tine me mee naar Cayambe, een stadje aan de voet van een besneeuwde 5000-er. Het ging hem niet om een bergbeklimming maar om een afscheidsbezoekje van Tine aan een enkele vrienden en vriendinnen. Het bezoek was zo warm en hartelijk dat we maar al te graag meegingen naar het verjaardagsfeestje van abuela ofte grootmoeder die 77 werd.
Het feestje werd een echte opkikker met de nodige taart, zoetigheden maar vooral met veel gedans en gezang. Als tegenhanger van de Ecuadoriaanse zang en dans haalden Tine en ik onze "Lang zal ze beven" en enkele wilde afrikaanse danspasjes boven.
Als je weet dat we hier toch op een zekere hoogte zitten zal je niet verbaasd zijn dat ik buiten adem was. Vooral Tine vertrok met pijn in het hart.
´s Andrendaags hadden we beiden pijn in de nek van het wilde afrikaanse dansen. Nota : Tine en ik kennen elkaar van of de Afro dansles. Wat dacht je.