donderdag 5 november 2009

Cuenca here we come...





Reeds lang voor ik naar Ecuador vertrok werd me gezegd dat Cueca écht de mooiste stad is van Ecuador. Vooral des nachts zou Cuenca de moeite zijn wegens haar bruisend uitgangsleven en de mooie koloniale gebouwen met piekfijn lichtplan. Werelderfgoed tussen haakjes. Maar ja wat is dat tegenwoordig niet?


Na een min of meer slapeloze nachtbusreis van 12 uur was het niet makkelijk voor compañera Goedele en ik om een "budget" kamer te vinden voor 4 nachten. Cuenca loopt immers vol met het allerheiligenweekeinde. Maar wie zoekt die vindt en dat deden wij ook. Een ruime kamer met gedeelde badkamer zonder meer werd het. Alhoewel, de couleur locale was de apatische baliebediende die meestal van niets gebaarde als hem iets gevraagd werd.

Naast Cuenca bezoeken was onze missie een bezoek te brengen aan onze compañeros van Rushitamo die een ganse week op de feria libre van Cuenca stonden om hun artesanías te verkopen.
Het werd een aangenaam weerzien op de markt en om de aandacht van de kopers te trekken werd oa gedanst (wij van de partij dus) en een bepaalde weeftechniek gedemonstreerd.
Tussen haakjes, de compañeros van Rushitamo sliepen des nachts op de grond in hun verkoopstalletjes bij hun waar. Ik zou niet graag in hun plaats geweest zijn wegens de ligging naast een drukke baan. Zoals Aretha Franklin zegt: R E S P E C T.

En bruisend is Cuenca inderdaad. In de Calle Large paalt de ene bar aan de andere. Op een avond spraken we af met een hier in Ecuador gemaakte Belgische vriend met zijn lief en strekten we onze beentjes op de tonen van salsa en ander exotisch getoondicht. Leuke avond. De verkiezing van het best dansende koppel hebben Goedele en in nét niet gehaald.

Des andrendaags was het een ander paar mouwen. Reeds vroeg in de ochtend zaten we op de bus richting Parque Nacional Cajas. Maar de beloning was groot. Een prachtig groot park met meren en de typische páramo, zijnde een bergachtig grasland of een grasachtig berglandschap. Kies zelf maar.







We hebben die dag heel wat afgestapt maar voelden duideljik dat we de nacht ervoor gedanst hadden. Cuenca echter zorgde weer voor het nodige soelaas : lekkere eten en een smakelijke chocolademelk bar.

Maar de kers op de taart was dat Cuenca een heuse bioscoopzaal heeft en geluk hadden we want die avond speelden ze : "This is it", in het spaans "Eso es todo".
De docu over het nooit voltooide concert van Wakko Jacko himself. Ik ben fan !

Tot zover de zoveelste lezing uit het evangelie volgens Eddie.

Labels:


Reacties:
ben zot van uw evangelies, wij beginnen af te tellen naar je thuiskomst, en jij?
 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]





<< Homepage

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Aanmelden bij Posts [Atom]