EddiebijdeCaviaas

dat was zo bij mijn vertrek uit België en dat is nu bij mijn vertrek uit Ecuador.
Vandaag vlieg ik terug naar mi país en dat doet deugd.
Deze week nam ik bijna elke dag wel ergens afscheid en dat was intens...

Het lerarenkorps en de kinderen van de Montessorischool organiseerden en feestje.
Mijn afscheidsspeech kwam er niet goed door wegens een dikke krop in mijn keel...

De compañeros van Ecassef organiseerden een heus feest met eten, dans, zang, cadeautjes, dankwoorden en veel emotie. Een ervaring om niet te vergeten.
Ik kreeg de kans om bijna iedereen eens goed vast te pakken en een dikke knuffel te geven. Dat deed deugd. Ik lijk wel de hugging mother uit India.

Diezelfde avond was mijn gastgezin aan de beurt. We gingen samen lekker pizza eten in Otavalo. De avond daarvoor hebben we mijn toekomstige 48ste verjaardag gevierd. Help dat ziet er raar uit 48. De taart was nog raarden.

Ondertussen zit in terug ik hoofdstad Quito waar ik gisteren bij wijze van afscheid met compañera Goedele een avondje ging stappen en dansen. Om middernacht vierden we al dansend haar verjaardag.

...dat is wat ik gisteren met enkele compañeros gegeten heb in Natabuela.
Cuy is de nationale dis zoals wij biefstuk met friet hebben.
Lekker, maar wel eng als je het hele beestje nog herkent op je bord.
Oordeel zelf maar.
Cuy is geen goedkoop eten en wordt ook maar klaargemakt bij speciale gelegenheden.
Vele indígena families kweken ze gewoon in hun huis. Vrije loop cavia dus.

Aan koffie en koffieplantages ontbreekt het Ecuador niet, alhoewel colombiaanse koffie veel bekender is.
Alleen is het niet steeds makkelijk voor lokale boeren om koffie ter verbouwen en te verhandelen omdat ze niet steeds de nodige know-how hebben.
Daarom gingen we vorige week met de compañeros van Ecassef op studiereis naar Mindo om de koffieplantages en het studiecentrum van Georges Ester te bezoeken.
Georges is een zeer bereisde en charmante Belg van vooraan in de 80 en hij bouwde door de jaren heen heel wat vakkennis op ivm het cultiveren van koffie. Hij heeft ook heel wat relaties binnen de koffiedistributie.
Eén van de projecten van Ecassef is het opzetten van een distributiekanaal voor koffie en ander exotisch lekkers waar het westen tuk op is.
Dit alles binnen de principes van "Eerlijke Handel" wel te verstaan.
Ik heb veel over koffie geleerd en zal de volgende keer bij een bakje troost graag terugdenken aan de boeiende dag in Mindo.

Dit is Georges dus. Neen niet Clooney.


En zo ziet een koffievrucht eruit.



Georges and the gang.

een prachtig land met warme mensen, een mooie taal, overdreven liefdesliedjes, een corrupte politiek, gemotiveerde mensen, teveel plastieken zakken, indrukwekkende vulkanen, uitgestrekte natuur, veel zon, korte dagen, een belgische First Lady... maar ik ga graag terug naar mijn First Man.

De omgeving van Laguna Quilotoa met op de achtergrond vulkaan Cotapaxi:


Een meisje uit de buurt:


Een vreemde jongen uit de buurt op weg naar de sneeuw van vulkaan Cotapaxi:


Joël druk aan het werk om de bananenpuzzel in elkaar te krijgen:


Camilla doet haar best om het paard in elkaar te passen:


Engelse les met de jongsten:

Que les vaya bien: Karina, Agustin, Jordan, Jefferson Bryan, Olger, Johnatan, ... ik heb veel van jullie geleerd.

GELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAMGELUKKIGE VERJAARDAG SAM

Het regent te weinig voor de tijd van het jaar in Ecuador ... daardoor worden rivieren niet gevoed en kan niet voldoende electriciteit gegenereerd worden.
Bijgevolg worden systematisch alle stadsdelen zonder electriciteit gezet.
Efficiënt maar niet steeds voor de hand liggend.
Ik heb reeds een mailtje gestuurd naar President Correa dat hij massaal in zonnepanelen moet investeren. Hij denkt er even over na en laat me zo snel mogelijk iets weten.
Zijn er onder jullie lezers, avonturiers met keihard vlaams ondernemerschap (liefst uit West-Vlaanderen)? Geen zin om zonnepanelen te exporteren ?
Ik kan wel een woordje doen bij de President anders.

Reeds lang voor ik naar Ecuador vertrok werd me gezegd dat Cueca écht de mooiste stad is van Ecuador. Vooral des nachts zou Cuenca de moeite zijn wegens haar bruisend uitgangsleven en de mooie koloniale gebouwen met piekfijn lichtplan. Werelderfgoed tussen haakjes. Maar ja wat is dat tegenwoordig niet?


Na een min of meer slapeloze nachtbusreis van 12 uur was het niet makkelijk voor compañera Goedele en ik om een "budget" kamer te vinden voor 4 nachten. Cuenca loopt immers vol met het allerheiligenweekeinde. Maar wie zoekt die vindt en dat deden wij ook. Een ruime kamer met gedeelde badkamer zonder meer werd het. Alhoewel, de couleur locale was de apatische baliebediende die meestal van niets gebaarde als hem iets gevraagd werd.

Naast Cuenca bezoeken was onze missie een bezoek te brengen aan onze compañeros van Rushitamo die een ganse week op de feria libre van Cuenca stonden om hun artesanías te verkopen.
Het werd een aangenaam weerzien op de markt en om de aandacht van de kopers te trekken werd oa gedanst (wij van de partij dus) en een bepaalde weeftechniek gedemonstreerd.
Tussen haakjes, de compañeros van Rushitamo sliepen des nachts op de grond in hun verkoopstalletjes bij hun waar. Ik zou niet graag in hun plaats geweest zijn wegens de ligging naast een drukke baan. Zoals Aretha Franklin zegt: R E S P E C T.

En bruisend is Cuenca inderdaad. In de Calle Large paalt de ene bar aan de andere. Op een avond spraken we af met een hier in Ecuador gemaakte Belgische vriend met zijn lief en strekten we onze beentjes op de tonen van salsa en ander exotisch getoondicht. Leuke avond. De verkiezing van het best dansende koppel hebben Goedele en in nét niet gehaald.

Des andrendaags was het een ander paar mouwen. Reeds vroeg in de ochtend zaten we op de bus richting Parque Nacional Cajas. Maar de beloning was groot. Een prachtig groot park met meren en de typische páramo, zijnde een bergachtig grasland of een grasachtig berglandschap. Kies zelf maar.







We hebben die dag heel wat afgestapt maar voelden duideljik dat we de nacht ervoor gedanst hadden. Cuenca echter zorgde weer voor het nodige soelaas : lekkere eten en een smakelijke chocolademelk bar.

Maar de kers op de taart was dat Cuenca een heuse bioscoopzaal heeft en geluk hadden we want die avond speelden ze : "This is it", in het spaans "Eso es todo".
De docu over het nooit voltooide concert van Wakko Jacko himself. Ik ben fan !

Tot zover de zoveelste lezing uit het evangelie volgens Eddie.

Labels: reen e eenjs op de